Zgrada današnjeg Parobroda jedna
je od najznačajnijih predstavnika arhitekture beogradske moderne i art dekoa.
Ona je podignuta 1925. kao jedna od prvih u duhu moderne arhitekture. Ovo
višespratno zdanje, stambeno poslovni objekat sa ulazima iz obeju ulica i na
samom uglu Jevremove i Kapetan-Mišine, bilo je predstavništvo Austrijskog
Dunavskog parobrodarskog društva (Erste Donau-Dampfschiffahrts-Gesellschaft) u
Kraljevini SHS.
Sagrađena je po projektu
austrijskog arhitekte Aleksandra Popa, asistenta čuvenog Petera Berensa.
Planove je razradio i neznatno izmenio beogradski inženjer Stevan Tobolar.
Podstaknut delokrugom rada firme za koju projektuje, autor u volumen unosi i
oblike koji nas simbolično podsećaju na parobrod sa dva dimnjaka, jarbole i sidro,
kao elemente stilizovanog grba društva. Tu je i veliki časovnik.
U dvorištu je staklena ugaona
kućica-bašta (danas pretvorena u stambenu jedinicu), rešena u stilu
bezornamentalnog modernizma, sa dominantnim ritmom horizontala i vertikala,
bila je to jedna od prvih građevina podignutih u novom duhu kasne bečke
secesije i českog kubizma.
Za vreme rata u njoj se nalazio
nemački Crveni krst. Posle njega sedište komande Sovjetske Crnomorske flote.
Jedno vreme i Švajcarsko poslanstvo. Sedamdesetih godina to je adresa Centra za
kulturu i tzv. Narodnog univerziteta Stari grad.
Na temelju tradicije Školigrice i
Škozorišta odnosno rada Ljubice Beljanski Ristić, 2010. godine opština je
ponovo utemeljila sopstveni kulturni centar, Ustanovu kulture Parobrod.
Нема коментара:
Постави коментар