петак, 22. септембар 2017.

Crkva Svetog Vendelina u Zemunu




Nemačko naseljavanje panonskog Podunavlja, počelo je još u XVII. veku, blagoslovom carice Marije Terezije. Mnogobrojne nemačke familije koje su početkom XIX veka iz Banata stigle u Zemun, brzo su formirale homogenu katoličku zajednicu zajedno sa Francuzima iz Lorene (1770.). Osnovali su naselje Franjin dolinu ili na nemačkom "Franztal", varošku četvrt čije se građanstvo bavilo trgovinom, poljoprivredom, ugostiteljstvom i zanatstvom. Mi, posleratne generacije taj kraj smo zvali Sutjeska, a bio je naseljen kolonistima iz Bosne i Like. 

Prvu bogomolju dobili su 1888. godine. Bila je to lepa crkva izgrađena u gotskom stilu, sa dva visoka zvonika, projekt je uradio arhitekta Hermana Bolea, a gradnja je finansirana iz sredstava "rimokatoličkog opštinstva Franjindolskog“. Otvorena je 20. oktobra, na dan Svetog Vendelina, pa je to ime i ponela. Crkva se nalazila u dvorištu škole koja je podignuta 1901. godine. Školska zgrada je sačuvana i posle rata je ponela ime Petra Kočića i danas se nalazi u Prvomajskoj ulici.  Porodica Tajbl imala je bioskopsku dvoranu u Glavnoj ulici, gde je nekada bio bioskop "Sloboda."

Advokat Johanes-Hans Mozer bio 2 i po godine za vreme II svetskog rata gradonačelnik Zemuna. Bruno Mozer i njegov sin, vlasnici "Vinarije Mozer", sredinom rata pobegli su iz zemlje u Tursku, ali je vino i dalje pravljeno za Nemce. 


Posle rata su optuženi i oduzeta im je sva nepokretna imovina, vinarija i vila u dvorištu, kao okupatorima. Vinarija Mozer utopila se u "Navip".



Okončanjem rata, proterani su i skoro svi žitelji Franctala što je bio početak stradanja podunavskih Švaba. Posebno mesto u istoriji Zemuna zauzima čin rušenja velelpne crkve Svetog Vendelina. Na zahtev novopridošlih stanovnika Franctala (Srba kolonista iz Krajine), crkva je srušena u leto 1957. godine. Postoje svedočenja da je za potrebe rušenja SKOJ organizovao radnu akciju. Tada je stradalo i francalsko groblje sa kapelom. Grobovi žitelja Francala su prekopani, a od nadgrobnih ploča su izrađene stepenice koje idu uz naselje Kalvarija. Posao uklanjanja šuta od crkve su obavilii radnici Gradske čistoće.


1 коментар:

  1. Živim u blizini škole Petar Kočić. Uvek me je interesovao život tih ljudi koji su ovde živeli. Sećam se gde je bio bisko,apoteka, Mozerova prodavnica (sadašnji Aman). Jedina dobra stvar da su moji kupili plac gde je bila njihova zadružna zemlja. Nismo ušli u nečiju kuću . Meni lično je žao što je taj narod proteran.

    ОдговориИзбриши